De antichrist en het herstelde Romeinse rijk - Openbaring 13

Toen Johannes zag dat de draak op de aarde werd geworpen, kwam er een vreselijk bloeddorstig beest uit de zee. Daarna zag hij een ander beest, dat opkwam uit de aarde. Het eerste beest is een grote politieke, economische en militaire wereldmacht (vers 4), maar ook een persoon, de antichrist. Het tweede beest is de valse profeet, de rechterhand van de antichrist. We bevinden ons hier in het midden van ‘Laatste Jaarweek’, vlak nadat de zevende engel de zevende bazuin heeft geblazen (Openbaring 11:15).

In Openbaring 12 en 13 komen we drie vreselijke beestmonsters tegen. Dit is een satanische drie-eenheid. De duivel probeert hiermee de heilige Drie-eenheid van God na te bootsen. In Openbaring 12 lezen we over de draak en in Openbaring 13 over het beest uit de (volken)zee en het beest uit de aarde, of het Land (Hebr.: Erets, wordt waarschijnlijk Israël mee bedoeld). Hierin herkennen we de draak als anti-god, het beest als anti-zoon en de valse profeet als, anti-geest. Immers, de vader der leugen is de duivel, de zoon des verderfs is de antichrist en de geest van de tegenstander van God is de geest van de antichrist. Zie Johannes 8:44; 2 Tessalonicenzen 2:3; 1 Johannes 4:3.

De doop in de Geest en de vervulling met de Geest - Wat is het verschil?

We hebben weer een video geplaatst. Het thema is: De doop in de Geest en de vervulling met de Geest - Wat is het verschil? Een onderwerp waar veel vragen over zijn. Want wat is de doop in de Geest precies, wanneer vindt die plaats? Hoe zit het met de vervulling van de Geest, wat betekent dat voor je levenswandel? Kijk en luister naar wat de Bijbel daarover leert. 

                       

"En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was" (Johannes 7:37-39).

De wet, de feesten van de Heer en de Sabbat

De laatste jaren zien wij ook in ons land dat bij veel oprechte christenen de belangstelling en interesse voor de Wet, de Joodse feesten en de Sabbat is toegenomen. Dat is wel te begrijpen, want ook voor ons als Gemeente kunnen we hier veel van leren, net zoals bij de tabernakel. Zo heeft het Oude Testament tal van geestelijke lessen tot opbouw voor de gelovigen in Christus. Maar we moeten in de periode van genade ook oppassen dat we ons niet allerlei wetten en inzettingen laten opleggen. De Schrift waarschuwt ons tenslotte niet voor niets voor allerlei dwaalleringen in de eindtijd.

In Leviticus 23 lezen we over de feestdagen van de Heer, die waren anders dan die van de andere volken. Deze waren uitsluitend bestemd voor de Israëlieten. In de begin- en slotwoorden van dit Schriftgedeelte staat:

• ‘De HERE sprak tot Mozes: Spreek tot de Israëlieten en zeg tot hen: De feesttijden des HEREN, die gij zult uitroepen als heilige samenkomsten, zijn Mijn feesttijden’ (vers 1-2). 
• 'Zo maakte Mozes de feesttijden des HEREN aan de Israëlieten bekend’ (vers 44).

Al in Paulus’ tijd waarschuwde de apostel voor leraren die Joodse wetten en gebruiken aan gelovigen wilden opleggen. Zo zegt hij tot de gemeente in Galatië: ‘en nu u God kent, ja wat meer is, door God gekend bent, hoe kunt u weer terugkeren naar de zwakke en arme grondbeginselen, die u weer van tevoren af aan wilt dienen? U houdt zich aan dagen, maanden, tijden en jaren. Ik vrees voor u dat ik mij misschien tevergeefs voor u heb ingespannen’ (Galaten 4:9-11).
In het O.T. wijzen de Wet en de feesten vooruit naar Christus. Het gaat nu niet om uiterlijke gebruiken, maar om Jezus alleen: 

Moet je als christen de overheid gehoorzamen?

De Tweede Kamerverkiezingen liggen alweer even achter ons en de onderhandelingen voor een nieuw kabinet zijn nog in volle gang. Voor de een is het een zegen dat de Partij voor de Vrijheid (PVV) de grote winnaar is, maar voor de ander geeft dit een gevoel van onrust en onvrede. Nu de verkiezingen geweest zijn, leeft de vraag steeds meer: ‘moet je als christen de overheid gehoorzamen?’.

De laatste jaren zien we steeds meer dat de politieke koers in Europa naar rechts gaat. Dat zien we onder andere in landen als Italië, Griekenland en Polen. Zelfs in Zweden, een land dat stabiel ‘links’ was, hebben de radicaal-rechtse Zweden Democraten eind 2022 voor het eerst mogen meeschrijven aan het regeerakkoord.
In dit artikel wil ik die politieke verschuiving niet verklaren, maar wil ik stilstaan bij de tweedeling die ontstaat en dan met name bij christenen.

Gezag ligt onder druk
Veel christenen in Nederland vragen zich allereerst af of zij de overheid van ons land wel dienen te gehoorzamen. Wat zegt de Bijbel hierover? Wat betekent dit vervolgens voor de gelovigen in hun levenswandel? Dit zijn oprechte vragen. Daarbij wil de Heere God ons door Zijn Woord en Geest te hulp komen. En in gebed mogen wij Hem om wijsheid vragen.

Het gezag van de overheid ligt in Nederland zwaar onder druk. Ook onder de gelovigen is het thema ‘de overheid’ een heet hangijzer geworden. Dit heeft de afgelopen paar jaar zelfs geleid tot scheuringen in gemeentes en tot gemeenteverlating.
De onvrede is wel begrijpelijk. Denk bijvoorbeeld aan de toeslagenaffaire, de klimaatdoelstellingen voor 2030, de problemen door gaswinning in Groningen en het asielbeleid.
Helaas moeten wij constateren dat het centrale bestuur van ons land de Bijbelse waarden en normen steeds meer loslaat. Denk bijvoorbeeld aan de abortuswetgeving en de seksuele revolutie. Dit roept bij christenen vragen op of zij nog wel de wetgeving van Nederland moeten gehoorzamen.

De onzichtbare wederkomst van Jezus. Hoop voor de gemeente!

Onderstaande video is van een Themadag in Veenendaal op 21 oktober 2023. Deze dag is georganiseerd door Bijbelse Bron in samenwerking met Stichting Zendingswerk Middernachtsroep. Het onderwerp van de overdenking gaat over de onzichtbare wederkomst van Jezus. Voor alle gelovigen is dit een heerlijk vooruitzicht! Want dan komt Hij terug om Zijn gemeente tot Zich te nemen. We noemen deze hoopvolle verwachting ook wel de opname van de gemeente.

   

In de deze video worden een aantal dingen duidelijk uitgelegd, bijvoorbeeld: Wat is nu precies leven uit verwachting? Waarom vindt de opname plaats vóór de grote verdrukking? En wat is het verschil tussen Jezus' onzichtbare- en zichtbare wederkomst?

"Want de Here Zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank ener bazuin Gods, nederdalen van de hemel, en zij, die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan; daarna zullen wij, levenden, die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk weggevoerd worden, de Here tegemoet in de lucht, en zó zullen wij altijd met de Here wezen" (1 Tess. 4:16-17).

Jezus koning van Israël - Bijbelse Bron Themadag Urk

In verband met de actuele situatie in Israël is er op 4 november jl. een extra themadag gehouden op Urk. Bijbelse Bron wil graag een Bijbelse duiding geven aan de verschrikkelijke situatie die zich daar afspeelt. In deze video wordt gesproken over Jezus, koning van Israël. Het is goed dat we Gods woord en de geschiedenis kennen om te begrijpen wat er vandaag de dag gebeurt.

Ondanks wat er gebeurt om ons heen - zowel in Israël, de kerk als in de wereld - mogen wij vol verlangen uitzien naar de komst van onze Heiland, de Here Jezus Christus. Hij is onze zalige hoop!

"En de HERE zal Koning worden over de gehele aarde; te dien dage zal de HERE de Enige zijn, en Zijn Naam de enige" (Zach. 14:9).

Waarom Israël belangrijk is

Direct na de zondeval wordt in de Bijbel een belangrijk profetische vooruitblik gegeven waarom Israël belangrijk is voor God en voor de wereld. In Genesis 3:15 lezen we over vijandschap tussen de slang en de vrouw, en over vijandschap tussen het nageslacht van de slang en het Nageslacht van de vrouw.

Israël wordt in de Bijbel vergeleken met een vrouw, waaruit de Messias zal voortkomen (Jes. 9:5). Ook lezen we dat Hij uiteindelijk de kop van de slang zal vermorzelen, en dat geeft meteen aan waarom Israël belangrijk is. Zolang de vijandschap tussen de slang en de vrouw voortduurt, zal Israël geen rust kennen. Dat verandert pas nadat de Messias Zijn voeten op de Olijfberg heeft gezet (Zach. 14:3-5; Op. 19:11-16). En als we goed letten op het profetische Woord in relatie tot Israël en de volken, dan weten we dat dat moment (zeer) nabij is. Immers, vrijwel de gehele wereld heeft bemoeienis met het Joodse volk, het land Israël en de stad Jeruzalem (Zach. 12:2-3).

Waarom heeft God juist dit volk uitgekozen en aan hen bijzondere beloften gedaan. Zeker niet omdat het groot en sterk is, of vanwege hun gehoorzaamheid. Integendeel! Velen leven in ongehoorzaamheid en het is een klein volk, een stipje op de wereldbol. De Heere heeft Israël uitverkoren, omdat uit hen de Messias zou voortkomen. Het Joodse volk zal dan ook altijd blijven bestaan en in de toekomst zelfs rijkelijk gezegend worden (2 Kor. 1:20). Ooit zal het zelfs tot voorbeeld en zegen zijn en als hoofd der naties boven alle volken verheven worden (Jer. 31:7).

Oproep tot gebed voor ons land

In onze samenleving en maatschappij worden Bijbelse principes steeds meer losgelaten. Degenen die geestelijk wakker zijn, zien dat dit een wereldwijd probleem is.

In feite is dit wetteloosheid. Dit is in Gods ogen zonde, want: ‘Ieder, die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid, en de zonde is wetteloosheid’ (1 Johannes 3:4). We moeten de ernst hiervan niet onderschatten, want de oogst hiervan is verderf.

De mens van de wetteloosheid
Het profetische Woord voorzegt de komst van de antichrist in de eindtijd. Paulus noemt hem: de mens van de wetteloosheid, de zoon van het verderf en de tegenstander (2 Thessalonicenzen 2:7-10). Als we goed letten op het profetische Woord in relatie tot het wereldgebeuren dan zien we duidelijk, dat de geestelijke machten van het kwaad overuren draaien. De komst van de wetteloze wordt in alle hevigheid klaargemaakt, door de machten van het kwaad in de hemelse gewesten. De tijd en het ogenblik waarop hij zich openbaart is alleen bij God bekend. Maar voordat hij zich kan openbaren zal eerst de gemeente van deze aarde verwijderd moeten worden bij de opname (2 Thessalonicenzen 2:6-7). Daarna verschijnt hij publiekelijk op het wereldtoneel (Openbaring 6:2).

Wat bedoelt de Bijbel met Eindtijd?

Eindtijd. Dit betekent niet het einde van de wereld. Het is een slotfase van de menselijke heerschappij onder invloed van Gods tegenstander, satan. De Bijbel noemt hem: “De overste van de macht der lucht” en “de overste der wereld.” Door zijn geest oefent de boze zijn macht op aarde uit (Johannes 14:30 en Efeze 2:2).

De slotfase van de eindtijd wordt in de Bijbel aangeduid als de Dag des Heren. We noemen die periode ook wel de Grote Verdrukking, of Daniëls Laatste Jaarweek.

Wanneer is de Eindtijd begonnen?
Sommige profetie-uitleggers betrekken de eindtijd alleen op die van de Grote Verdrukking (Matheüs 24:21). Anderen menen dat de eindtijd is begonnen rond 1882, toen de eerste Joden uit de volken terugkeerden naar Israël. De Bijbel geeft denk ik, genoeg aanwijzingen dat de eindtijd begonnen is bij Jezus’ eerste komst en dat de slotperiode van de eindtijd vooral de Grote Verdrukking omvat (Matheüs 24 en Openbaring 6-19). De schrijver van de Hebreeënbrief zegt namelijk over Jezus’ eerste komst: “Nadat God eertijds vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had in de profeten, heeft Hij nu in het laatst der dagen tot ons gesproken in de Zoon,” (Hebreeën 1:1).

De heilsperiode van de gemeente
De gemeente (het Lichaam van Christus) is begonnen met Pinksteren, toen de heilige Geest werd uitgestort (1 Korintiërs 12:13 en Galaten 3:26-28) en eindigt bij de opname van de gemeente. We noemen deze tijdlijn ook wel de bedeling van genade. Dit is ook de laatste bedeling voorafgaand aan Christus’ Koninkrijk op aarde.
Een belangrijk kenmerk van de eindtijd is namelijk dat God Zijn Geest zal uitstorten. Zo citeerde Petrus op de Pinksterdag de volgende profetie van de profeet Joël: “En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren. En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm. De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt. En het zal zijn, dat al wie de naam des Heren aanroept, behouden zal worden” (Handelingen 2:17-21).

Opname en Wederkomst - Een groot verschil

Veel christenen zien het verschil niet tussen de opname van de gemeente en de wederkomst van Christus. Volgens hen zal onze vereniging met Hem bij Zijn wederkomst plaatsvinden. Daarbij wordt ook verschillend gedacht of wij Hem wel of niet letterlijk tegemoet zullen gaan in de lucht.

Het is algemeen bekend dat wij bij Het Zoeklicht de opname en de wederkomst wel van elkaar onderscheiden, omdat wij onderscheid zien tussen Gods plan met Israël en de gemeente.

De verschillen in het kort
De opname gaat over Christus komst voor Zijn gemeente. Dan worden Christus (het Hoofd) en de gemeente (het Lichaam van Christus) met elkaar verenigd, namelijk op de wolken in de lucht. Dit zal vóór de Grote Verdrukking plaatsvinden (Openbaring 3:10). Want wij verwachten Hem als Verlosser (Filippenzen 3:20-21) en Zijn niet bestemd tot oordeel (1 Thessalonicenzen 1:10 en 5:9).
Bij Christus wederkomst komt Hij terug op aarde, met een ijzeren staf, als Rechter en Koning (Openbaring 19:11-16). Dan zal elke oog Hem zien wederkomen en zet Hij zijn voeten op de Olijfberg (Zacharia 14:4 en Openbaring 1:7). Alle heerlijke beloften voor Israël, over het Messiaanse rijk en de Koning-Messias, zullen dan ook daadwerkelijk in vervulling gaan (vgl. Handelingen 1:6 en Jeremia. 32:42). Zie je hoe duidelijk de verschillen zijn?

De verwachting van de Joodse Messias

De komst van de Messias en Zijn Koninkrijk staan centraal binnen het Jodendom. Deze hoop leefde ook sterk bij Jezus’ discipelen. Want zo’n tweeduizend jaar geleden, vlak voor Zijn hemelvaart, vroegen zij Hem: “Here, herstelt Gij in deze tijd het koningschap voor Israël?” (Handelingen 1:6).

In Jezus’ tijd leefde men in Israël in de verwachting dat de Messias hen zou bevrijden van de Romeinen. Jezus heeft dit toen niet gedaan. Hij werd gekruisigd als een misdadiger. Vervolgens in 70 n. Chr. werd de tempel verwoest en het Joodse volk ging in verstrooiing over de gehele aarde.
De algemene verwachting binnen het Jodendom is, dat de Messias aan de volgende drie kenmerken moet voldoen, namelijk: 1. Hij zal het juk van Israëls vijanden verbreken, 2. de twaalf stammen van Israël herenigen (de Joden wereldwijd terughalen) en 3. de tempel te Jeruzalem herbouwen.

Drie belangrijke types van de Messias
Jezus heeft niet gebracht wat de Messias volgens de Joden moet doen, daarom kunnen zij niet geloven dat Hij hun beloofde Koning-Messias is.
Zo zijn er volgens het Jodendom tenminste drie belangrijke types geweest die op de ware Messias lijken, namelijk Mozes, Jozua en koning David. Maar helaas is de verwachting van de komst van de Messias onder het Joodse volk wereldwijd sterk afgenomen. Ondanks dat, falen Gods beloften niet. Hij blijft getrouw (vgl. 2 Timotheüs 2:13).

Christus is de Deur - Er is geen andere

Een deur doet vooral denken aan de ingang van een huis of van een kamer. Geestelijk gezien denken veel gelovigen direct aan de Here Jezus, want een bekende uitspraak van Hem staat in Johannes 10: ‘Ik ben de Deur; als iemand door Mij binnenkomt, zal hij behouden worden; …’ (vs. 9).

Wij hebben ook een geestelijke deur, namelijk die van ons hart. En de Bijbel spoort iedere christen aan om over de deur van hun (opnieuw geboren) hart te waken.

De deur van ons hart
Waken over de geestelijke deur van je hart gaat samen met het in bedwang houden van je tong (Psalm 141:3). Daaruit kunnen woorden van zegeningen en vervloekingen komen. Bij een christen hoort dit niet zo te zijn. Paulus beveelt ons namelijk: ‘Laat het woord van Christus in rijke mate in u wonen, … (en).  Zing voor de Heere met dank in uw hart’ (Kolossenzen 3:16). In zo’n christenhart is geen ruimte (meer) voor leugen en bitterheid. Het Woord der Waarheid woont rijkelijk in zijn hart. En de liefde van Christus dringt hem in alles. Zo staat er in Lukas 6: ‘Een goed mens brengt uit de goede schat zijns harten het goede voort en een slecht mens brengt uit de boze schat het boze voort. Want waar het hart vol van is, daarvan spreekt de mond’ (vs. 45).
Velen in de wereld hebben de deur van hun hart voor allerlei wereldse begeerten en verleidingen geopend. Maar het loon dat de zonde geeft is gebondenheid en de dood. Jezus Christus is gekomen om zondaren te redden en vrij te maken. Hij is de goede Herder. Wie zijn hart opent voor Hem zal Hij leven geven en overvloed geven (Johannes 10:10). In Openbaring 3 lezen we: ‘Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar Mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij’ (vs. 20).