Openbaring is een profetisch Bijbelboek. Het Griekse woord voor Openbaring is ‘Apocalyps’. Een inmiddels voor velen bekend woord. Niet alleen in de Kerk, maar ook in de wereld nemen de speculaties over het einde van de wereld toe, dat hebben we de afgelopen jaren duidelijk gemerkt, ook in de media!
Maar wat is nu precies profetie? Je zou kunnen zeggen:
Profetie heeft ook de betekenis in zich van ‘voorspellen’, maar niet in de zin
van zoals het weer ‘voorspeld’ wordt, want dat heeft altijd een onzekere factor.
Maar bij Bijbelse profetie is dat nooit het geval. Wat daar ‘voorspeld’ wordt,
beter ‘voorzegd ’wordt, is absoluut zeker. Zo is een profeet iemand die namens
God spreekt, daarom is datgene wat hij ‘voorzegd’ absoluut betrouwbaar. Een
profeet spreekt niet alleen over de toekomstige dingen, want het omvat alle
spreken van God. Dat kunnen daarom ook worden van troost, bemoediging, of
vermaning zijn, etc. (1 Korintiërs 14:3). Bij het bestuderen van het profetische
Woord moeten we niet gaan speculeren, bijvoorbeeld als het gaat om datums,
specifieke personen, of vervullingen. Veelal zien wij slechts in grote lijnen
Gods toekomstig heilsplan. Daarbij mogen wij weten dat het uiteindelijk zal
uitlopen op: ‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw’ (Openbaring 21:5).
In de visioenen zag Johannes de eindtijd als een film aan zich voorbij gaan. Hij moest zien, horen en opschrijven, dat de Here Jezus als Rechter en Koning bezet grondgebied gaat bevrijden en in bezit nemen. Om vervolgens Zijn Koninkrijk hier op aarde te vestigen. Openbaring is daarom ook een troostboek, want na de overwinning breekt Zijn Koninkrijk van Vrede en Gerechtigheid aan.
Al vrijwel direct in het eerste hoofdstuk belooft de Here
een zegen aan hen die de Openbaring willen voorlezen, horen en bewaren
(Openbaring 1:3). Hij verklaart hen gelukkig. Dit is iets wat alleen
wedergeboren christenen kunnen begrijpen. Zo worden we in Openbaring
herhaaldelijk opgeroepen met de woorden: ‘Wie een oor heeft, die hore, wat de
Geest tot de gemeenten zegt’ (Openbaring 2 en 3; 1 Korintiërs 2:14). Alleen al
deze twee oproepen zouden bij elke christen de nodige nieuwsgierigheid moeten
opwekken om het profetisch Woord serieus te gaan onderzoeken. Dat kan soms
zwaar op de maag liggen, maar het smaakt wel zoet als honing (vgl. Openbaring
10:8-11). Tijdens het schatgraven in het profetisch Woord zal de Heilige Geest
ons meenemen door allerlei Schriften in de Bijbel. Want ongeveer een derde deel
van de Bijbel bestaat uit profetie!
In plaats van het feit dat Openbaring enige
nieuwsgierigheid bij gelovigen zou moeten opwekken, bleef dit Bijbelboek ruim
1600 jaar voor veel gelovigen gesloten. Dit kon gebeuren omdat na de derde eeuw
de meeste theologen Openbaring niet hoog achtten. Waarschijnlijk omdat de leer
van de Kerk over Israël anders is dan in Openbaring wordt onthuld. Nog een
reden kan zijn dat dit boek veelal alleen door niet-theologen werd onderzocht
(en dat is nog steeds zo). Men beschouwde hen als ‘leken’, die in de visioenen
een werkelijk bestaande toekomst wilden zien.
Mede doordat het boek Openbaring veracht werd, bleef de
Kerk eeuwenlang een dwaalleer aanhangen, namelijk dat de Kerk voor Israël in de
plaats is gekomen (de zogenaamde ‘vervangingstheologie’). De Kerk ziet men als
het geestelijk Israël, met een vanuit de hemel regerende Christus samen met de
gestorven heiligen. Maar het is inmiddels wel duidelijk dat het Koninkrijk nog
niet is gekomen, zodat er nog steeds wordt gebeden: ‘Uw Koninkrijk kome; uw wil
geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde’ (Matteüs 6:10).
Na de reformatie
Helaas hadden ook de beide belangrijkste reformatoren,
Luther en Calvijn, niets met het boek Openbaring. Dat is jammer, omdat zij
andere dingen wel goed zagen. Zoals de rechtvaardiging door geloof en niet door
werken. Dit is een belangrijke oorzaak geweest, dat Openbaring ook onder veel
protestanten een gesloten boek bleef. Veelal wist men er geen raad mee en
helaas is dat in deze tijd nog steeds zo.
De verandering
Het profetisch Woord bleef tot ongeveer de 19e eeuw voor
velen verborgen. Door broeders als J.N. Darby, C.I. Scofield, C. Larkin, Arno
C. Gaebelein en nog niet zolang geleden ook uit ons eigen land, broeder
Johannes de Heer, kwam er weer een goed Bijbels zicht op Gods plan met de
Gemeente, Israël en de volken. Dit waren broeders die het Woord recht sneden,
zodat er weer een geordend zicht kwam op het profetisch Woord (2 Timoteüs
2:15).
Mede door de terugkeer van het Joodse volk sinds 1880, de
stichting van de Staat Israël in 1948 en de herovering van Jeruzalem in 1967,
kwam er steeds meer aandacht en Bijbels zicht op Gods toekomstig plan met
Israël en de Gemeente.
Geschiedenis, een ‘mythe’ of profetie?
Over het algemeen komen we de volgende vier
interpretaties tegen van het boek Openbaring: 1. de Kerkhistorische, 2. de
preteristische, 3. de idealistische en 4. de futuristische uitleg. Inderdaad,
dit is vaktaal. Daarom is hier een korte toelichting van deze begrippen op z’n
plaats.
Veelal zijn de oudere verklaringen op Openbaring
Kerkhistorische. Volgens deze visie gaat Openbaring voornamelijk over de
geschiedenis van de Kerk. De visie van de preteristen is dat de in Openbaring
beschreven gebeurtenissen zich afspeelden ten tijde van het Romeinse Rijk en de
christenvervolgingen onder keizer Nero en Domitianus. De idealisten daarentegen
hebben een vergeestelijkende visie op Openbaring. Zij zien het als een tijdloze
en poëtische beschrijving van de strijd tussen goed en kwaad (christendom en
heidendom). Wij van Het Zoeklicht bevinden ons in de school van de futuristen
en beschouwen Openbaring niet als een ‘mythe’ of slechts als een
geschiedenisboek.
Hoewel het laatste boek in de Bijbel veel symboliek
bevat, wil dit niet zeggen dat het niet vertaald kan worden in begrijpelijke
werkelijkheid. De futuristische (of eschatologische) uitleg is dat Openbaring
vanaf hoofdstuk 4:1 profetie betreft: ‘Klim hierheen op en ik zal u tonen, wat
na dezen geschieden moet.’ Dan is de verloste Gemeente reeds opgenomen in de
hemel (1 Tessalonicenzen 4:15-18), vertegenwoordigd door de 24 oudsten
(Openbaring 4:4). De Gemeente aller tijden vinden we in Openbaring 2 en 3.
Daarna lezen we veel over Israël en de periode van de Grote Verdrukking, die
ook wel ‘de toorn van God en het Lam’ wordt genoemd (Openbaring 6-19). Daarna
is er het Duizendjarig Rijk en het laatste oordeel (Openbaring 20), gevolgd
door de schepping van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde (Openbaring 21-22).
Het Woord recht snijden
Het profetisch Woord is voor ons als een lamp in de
duisternis: ‘En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster, en gij
doet wél, er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere
plaats…’ (2 Petrus 1:19). Het helpt de gelovigen om de juiste weg te blijven
gaan. Vooral nu in deze tijd is dat nodig, omdat de Gemeente wereldwijd wordt
overspoeld met allerlei wind van leer. Helaas is er bij velen geen inzicht en
onderscheid in de volgende drie bedelingen: die van de wet, de genade en het
Koninkrijk. Daardoor is er geen geordend zicht op de toekomstige dingen. Paulus
waarschuwt niet voor niets: ‘Veracht de profetieën niet’ (1 Tessalonicenzen
5:20). En de Here Jezus beveelt: ‘Wie het leest, geve er acht op’ (Matteüs
24:15).
Openbaring. Het komende jaar hoop ik het hele boek te
gaan behandelen in Het Zoeklicht. Lees je mee? Hopelijk geef je de Zoeklichten
ook door aan anderen. Want Jezus komt en die boodschap willen wij graag
doorgeven. Jij toch ook?
Het Zoeklicht nr. 21-2014. (Tekst is bewerkt.)